-ალოოო რომელი ხარ?
-ნუცა ვარ. შენ რომელი ხარ?
-ნიკა მინდა თქვა ძაააან "დერსკმა" ხმამ.
ნუცას ხმა ჩაუვარდა, არ იცოდა რა ეთქვა. თითქოს ამ ბიჭის ხმამ მოხიბლა.
-სხვაგან მოხვდიი
-კაი ტო მართლაააა? რას მელაპარაკებიიი?
-გავიცინოოოთ?

უსიტყვოდ, მინდა გითრა მიყვარხარ,
ხელშეუხებლად მინდა გეფერო.
მინდა ვისწავლო ბულბულის ენა,
რომ დღე და ღამე შენთვის ვიმღერო.

ევედრებოდა ღმერთს ქურდი ბიჭი!!!
სანთელს უნთებდა ღვთიშობლის ხატებს
შეყვარებულზე ფიქრობდა, იგი
ცხელი ცრემლები უვსებდა თვალებს

ისევ წვიმაა...

მგონი ისევ ვგავართ ერთმანეთს მე და წვეთები,

მე და სიჩუმე თუ მე და სევდა,

Qari… potlebi… xis qvesh mjdomi sevdian tvaleba qalishvili shoriaxlos dzmabichebshi yochad mdgari vajkaci… mobezreba… usaqmoba… uceb… tvalebi shexvdnen ertmanets… shekrta qalishvili, gogonam shenobas shapara tavi… vaji atvalierebs… sheamchnia panjridan ucqers gogona gaegima… gadis dro gogona vajs ver xedavs, magram mudam tan dahyveba vajis tbili mzera mis chrdilad qceula… saxlshi mosuls kartan yvavilebi xvdeba, mxurvale siyvarulis nishnad titqos suntqaven… “ME SHEN MIYVARXAR”

მესამე კურსის პირველი სემესტრი იყო, პედაგოგიური ჯგუფის გოგოები ჩვეულებისამებრ ბიბლიოთეკიდან დაღლილები სასადილოში იყვნენ... შიმშილი გაიქარწყლეს, გონს მოეგნენ, ცოტაც წაიჭორავეს და საღამოხანს ყველა სახლისკენ წასვლას აპირებდა... დეკემბრის, მშვიდი საღამო იყო, მარიცა გიგაური თავს შეუძლოდ გრძნობდა, მან უარი თქვა ფეხით გოგოებთან ერთად გასეირნებაზე, ტაქსი გააჩერა და მძღოლს სახლის მისამართი უთხრა... მანქანა დაიძრა, თუმცა მალე გაჩერდა და უკან ორივე კარი გაიღო, მარიცას ბიჭები მიუსხდნენ. გოგო გაოგნებისგან ხმას ვერ იღებდა, შეშინებული თვალებით შეხედა მძღოლს, შემდეგ ბიჭებს... გონს მხოლოდ მაშინ მოეგო, როცა წინა კარი გაიღო და ნაცნობი პიროვნება დაინახა...

- Tako! Tako!....gaiqca saklaso oTaxisken saxegabrwyinebuli sofo. - ra moxda? - vnaxe!...vnaxe!...da pirdapir TvalebSi Sevxede!...sixaruliT xtunaobda sofo. - TviTonac Semogxeda? - xo...aba ra!.. - au...Sen ra kargad xar!....gadaixarxara Takom - Tako... - ra? - laSas Zmakacs xom icnob? - kaxas?..ki vicnob! ra iyo? - mere gamige ra masze raRaceebi..