აგვისტოს თვე იდგა. მზე ისე აცხუნებდა, თითქოს იცოდა, რომ კარგა ხანს ასე ვეღარ გაათბობდა დედამიწას. ქ. ფოთის სანაპიროზე იჯდა და უყურებდა მზის და დედამიწის შეერთების ადგილს. იქ სადაც მზე ზღვაში ჩაესვენებოდა. ეს იყო გიორგი, ერთ-ერთი გემის მეზღვაური. განათლებული, ჭკვიანი, მაგრამ ახალგაზრდულ „სიცელქეს" აყოლილი ახალგაზრდა. უყვარდა ზღვა, მუსიკა, და რა თქმა უნდა ლამაზი გოგონები... და რა დალევს მათ ზაფხულში ზღვის სანაპიროზე!.. მოკლედ გიორგის ყველაფერი ჰქონდა რომ თავი ბედნიერად ეგრძნო, გარდა ერთისა, ეს ერთი ნამდვილი სიყვარული იყო, რომლის ძებნასაც თითქოს არც კი ჩქარობდა და ცდილობდა.
თბილისში ერთი ლამაზი გოგო, მაია ცხოვრობდა, მას შავი უძირო თვალები და შავი გრძელი თმა ამშვენებდა. მაია ყველას უყვარდა რადგან ის ნამდვილ მიწიერ ანგელოზს ჰგავდა... ერთ დღეს მაიას დაქალმა, გვანცამ დაურეკა (გვანცა მაიას უახლოესი დაქალი იყო)
ნინი იჯდა კომპიუტერზე და პიკრობდა..ნეტა უყვარვარ როგორც მე მიყვარს.. როგორ მინდა ახლოს იყოს , ყველაპერს ერტად გავაკეტებდიტ. კინოსჰი ერტად ცავიდოდიტ და ვერავინ ვერ დაგვასჰორებდა. რა მაგარი იკნებოდა მასტან ყოპნა სულ, მასტან ლაპარაკი, მისმი მოსმენა, ნინი გაცჰერდი სანამ გააპრინე..
არასოდეს არვინ მყვარებია...ეს იყო მხოლოდ ერთხელ...შემიყვარდა... დგე ჩვეულებრივ გათენდა და მზემაც დაიბანა სახეე...ცხოვრება ტავის რითმს მიყვებოდა... საუზმეს ვამთავრებდი, რომ ჩემმა მეგობრებამა დამიძახეს...მეც არ ცდავაყოვნე და ქვემოთ ჩავედი სასეირნოოდ...გოგონების ამბავი მოგეხშენებად ყოველთვის ჭორაობენ და ჩვენც გუშინდელ თამაშზე დავიჭყეთ საუბარი...უცებ ვიგაცამ უკნიდან ხელი დამადო და მეც გავიხედე.ვაკო იყო ჩემი ძალიან ახლო მეგობარი: